Marisberg-Belgenhoek

Vastgesteld bij het vorige bezoek afgelopen week werd dat in vrij korte tijd het, voor het stimuleren van de heide, geplagde deel van het open terrein voor een belangrijk deel is ingenomen door dennen. Daarom is er dit weekeinde en maandag enige uren gewerkt om jonge dennen van de heide te verwijderen. Tussendoor verse aspergesoep – volgens de ondernemer ‘het witte goud’ – gegeten bij Beej Masch in Grashoek. Het lukte slechts een deel van de heide te bevrijden in zo’n vijf uren trekken, zagen en vervolgens opruimen. De vele broedvogels hadden zich in en onder de jonge dennen gelukkig nog geen nesten gebouwd, maar kwetterden vanuit de bossen rondom. Meest bijzonder, door eiken en berken die door droogte en verzuring zijn gestorven, is het regelmatige hamergeluid van spechten van verschillende kanten. Ik hoorde zoveel gehamer eerder in het beschermde centrale deel van het Bialowieza woud in Polen, waar bomen onaangeroerd de kans krijgen te sterven.

Los van vogels en insecten werden gespot, bij het wegrijden, twee elkaar achtervolgende hazen die vanuit het bos de weg op renden om na een ronde over het naastliggende weiland weer het bos in te gaan. Het zal de lente wel zijn.

Nieuwe soorten die gezien werden:
– Winterkoning
– Nijlgans
– Waterhoen
– Boswilg
– Knikkergalwesp
– Taxus

Enige tijd niet geweest. Nu op twee dagen in de zon enige rondjes gewandeld en een weinig gestruind om de ontluikende lente te bezien. Ik trof geen grote bijzonderheden, wel aanzienlijk meer activiteit van bevers langs de Helenavaart naast het terrein van van Marisberg-Belgenhoek. Dat ziet er wel mooi uit. De bevers leven niet in het water in hun bouwsels maar in holen langs de oever, wat sommige boeren kennelijk doet klagen. Op deze lokatie kan de natuur zijn (haar / hun) gang gaan. Meer dan anders heb ik vogels gehoord. Twee grote kraaien gezien, op beide dagen, die samen over de hoogste boomtoppen fladderden. Kleine wit-zwarte vogels waren actief in wat loofbomen aan de kanaalzijde van het terrein. Ik kon het niet goed zien, maar vermoed dat het bonte vliegenvangers of kwikstaarten waren. In bloei stonden enkele soorten. Verspreid over het terrein hier en daar een Amerikaans krentenboompje met veel vijf-bladerige bloemen. Het levert een mooi plaatje op en ik vroeg me af hoe de verspreiding tot stand komt. Het is een ‘invasieve’ soort – zo noemen de ‘eigen soort’ eerst natuurbeheerders de struik – maar hij lijkt hier zich over het hele terrein bescheiden verspreid te hebben. Anders is dat met vogelkers die welig tiert en de grove den. De kleine spruiten die na het afplaggen en openmaken van de heide zijn opgekomen, beginnen bomen te worden. Bloeiend over de grond met kleine witte bloemen was vogelmuur, langs het pad dat naar de onderdoorgang van de A67 leidt. Op meerdere plaatsen op het terrein kwam ik bloeiend een paarse dovenetel tegen. Beide bloemsoorten die ik eerder had gezien en al in de flora lijst staan. Een grote laurierkers die zich gevestigd heeft aan ‘het wybertje’ – een ruit vormig perceel in de punt bij de A67 – stond op het punt te gaan bloeien.

Soorten toegevoegd:
Bever
Kwikstaart (?)

Het werd verder opgemerkt dat een buurman zijn brug voor agrarisch werkverkeer over de Helenavaart heeft afgesloten voor alle verkeer, wat vast goed werkt tegen passerende motor- en brommercrossers, maar ook de meer bescheiden wandelaars en fietsers weert.

Winter, maar geen sneeuw en er stonden al narcissen in het bos en een aarzelende krokus. De narcis aan de nieuwe soorten toegevoegd, hoewel ze me uit een tuin ontsnapt leken. De zeedennen die zich op de heide vestigen baren wat zorgen voor de openheid van het landschap en de heide. Aan de lijst vogels heb ik toegevoegd spechten omdat de dode bomen zuiver ronde gaten vertonen. Welke spechten verantwoordelijk zijn, heeft de radctie niet zelf kunnen vaststellen nog, maar op waarneming.nl blijkt dat over de jaren door anderen de Grote bonte specht regelmatig wordt gezien en soms ook de Kleine, de Groene en de Zwarte specht. We noemen de specht in het algemeen maar even als soort.

Nieuw:
Narcis
Spechten

Op deze dag een speciaal bezoek om bovenop de Marisberg het perceel goed op te nemen en de ligging ervan nogmaals te beoordelen. Het stond te koop en wie een natuurgebied onderaan de Marisberg bezit, vindt het wel aardig en nuttig misschien ook de bovenkant van die berg aan het gebied toe te voegen ook al grenzen de percelen niet direct aan elkaar. Alles ertussen is bos en van boven op de Marisberg heb je vanaf de zoom van de het bos een aardig zicht op zijn uitlopende zandlichaam naar de Belgenhoek.

Logeren deed ik een paar dagen op kasteel Baexem in 2018. Tweemaal reed ik langs de Marisberg-Belgenhoek voor een wandeling en maakte daarbij wat foto’s. De heide stond nog niet een bloei, behalve een eerste vrijstaande struik die op een eerder afgeplagd stuk al uitbundig bloeide op heel zonnige dagen.

Om na de bloeiende heide in augustus de herfst in het natuurgebied te zien, bracht ik weer een bezoek aan Marisberg en Belgenhoek. Sliep ervoor een nachtje in de buurt en kwam voor dag en dauw, althans in de schemering met veel mist, een kijkje nemen. Meerdere reeën, het ontdekken van een grotere dassenburcht dan ik er vermoedde en zo hier en daar wat paddestoelen en een bessendragende hulst waren mijn oogst. Wandelde de Marisberg op langs percelen van anderen en stelde vast dat de mais van het land is en er vanaf onze top van de Marisberg weer uitzicht bestaat. De pluktuin In de 7e hemel was nog open in oktober en zorgde voor warme koffie en koude zelfgemaakte druivensap tussen het wandelen door.

Augustus 2020 was de eerste keer dat schrijver dezes in het natuurgebied was terwijl de heide in bloei stond. Ik struinde wat over die heide en maakte mooi paarse foto’s, hoewel het weer maar grauw was en ik de iPhone niet goed had ingesteld voor het landschap. Er is op die heide in 2013 en 2014 wat afgeplagd om vergrassing tegen te gaan en dat lijkt succes te hebben, maar tegelijk grijpen naast de heide ook dennen, berkjes en vogelkers de kans om zich op de afgeplagde stukken of de opgehoopte plaggen te vestigen. Gewapend met de apps van Plantnet en Waarneming maakte ik een ronde door het gebied en een lijstje met de planten en beestjes die ik tegenkwam. Een niervleklieveheersbeestje en een tweevlekkig Aziatisch lieveheersbeestje bijvoorbeeld. De foto’s van die waarnemingen zal ik op deze site onder flora en fauna een plaatsje geven. Sporke- of Buskruithout heeft daar al een plek gevonden.